Thorsten Goldberg „Opera się nie skończy, dopóki śpiewa gruba dama” Centrum Rzeźby Polskiej

Centrum Rzeźby Polskiej

#crp
#rzeźba
#art

THORSTEN GOLDBERG
„Opera się nie skończy, dopóki śpiewa gruba dama”

Thorsten Goldberg, berliński artysta (ur. 1960) specjalizuje się w sztuce w przestrzeni publicznej. Jest autorem szeregu instalacji i projektów w Niemczech, Norwegii, Kanadzie i Polsce. Jego twórczość, będąca przykładem innowacyjnej działalności w dziedzinie sztuki w przestrzeni publicznej, była już prezentowana w prestiżowych galeriach i muzeach w Polsce: w Galerii Sztuki Współczesnej „Łaźnia 2” w Gdańsku, w Galerii Arsenał w Białymstoku czy w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Na budynku Mazowieckiego Centrum Sztuki Elektrownia co wieczór świeci chmura osiadła na jego rogu. W Gdańsku nad Motławą co dziesiąty przechodzień wywoła zjawisko różowej chmurki. „Pink Occurance” wygrała w 2012 roku doroczny konkurs Zewnętrznej Galerii Miasta Gdańska na dzieło sztuki umieszczone w przestrzeni publicznej.

MACIEJ SZAŃKOWSKI

„Wieloprzestrzenie”

Rzeźby Macieja Szańkowskiego to wiecznie otwarte okna i drzwi w ciągle zmieniającym się labiryncie przestrzeni. Wystawa Wieloprzestrzenie w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku podsumowuje działania twórcze jednego z najciekawszych polskich rzeźbiarzy, realizowane od ponad 50 lat. U podstaw procesu twórczego Szańkowskiego znajduje się rzetelna nauka rzemiosła w zakopiańskiej Szkole Kenara oraz uczestnictwo w eksperymentalnej dydaktyce twórców nowoczesnej rzeźby w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Wystawa podejmuje problem integralności widzenia artysty. Zgromadzone formy, instalacje, prace ceramiczne oraz prace na papierze i projekty pomników, a nawet film lalkowy, do którego stworzył scenografię – tworzą jednorodną, spójną całość. Autor, dzięki różnorodnym próbom stosowanym zarówno w przestrzeni otwartej, jak i na płaszczyźnie uzyskał obiektywny sposób przedstawienia przestrzeni wielowymiarowej.

Do jego najważniejszych realizacji należą m.in.: Pokazy Form Przestrzennych – Składaków na placu Kanonia w Warszawie (1975), instalacja Obszar (1981, 1983) oraz realizacje w przestrzeni otwartej Hommage á Albrecht Dürer w Norymberdze (1971), Okno w Mariborze (1977). Wystawiał m.in.: w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki (1996), Galerii Studio w Warszawie (1983, 1989, 2007); Muzeum Architektury (1981), Muzeum Narodowym we Wrocławiu (2005) i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1991, 2001, 2005).